Koncepcja wartości jest istotna we wszystkich kulturach materialnych. Wartość odnosi się do wartości czegoś. Oznacza, ile coś jest warte i jak bardzo jest cenne. Wartość może być bardzo wysoka, jak w przypadku sztuki czy antyków, lub bardzo niska, jak w przypadku grosza czy kapsla od butelki. Jak radzić sobie z wartością w kulturze materialnej spoglądając na europejską kulturę materialną i jej związek z wartością przez pryzmat dwóch pojęć: niedoboru i kolektywizmu. Kiedy widzimy przedmioty o dużej wartości i małej dostępności, mamy tendencję do postrzegania ich jako bardziej deficytowych niż wtedy, gdy widzimy rzeczy takimi, jakimi są – niepowszechnymi, ale nie wartościowymi. Wartości są raczej zbiorowe niż indywidualne, dlatego niektórzy ludzie mogą cenić przedmioty inaczej niż inni, albo w ten sam sposób.
Czym jest wartość w kulturze materialnej?
W najbardziej podstawowym sensie wartość przedmiotu to, to ile jest on wart. Na przykład antyczny zestaw łyżeczek może być wart kilkaset dolarów, podczas gdy współczesny zestaw srebrnych łyżeczek może być wart kilka dolarów. Wartość przedmiotu jest określana przez wiele czynników, takich jak koszt jego produkcji, częstotliwość używania, kto go używa i co ludzie o nim myślą. W kulturze materialnej istnieje wiele różnych sposobów definiowania wartości. Wartości różnią się w zależności od tego, kto ich używa, z jakiego materiału są wykonane i wielu innych czynników. Wartość przedmiotu zmieni się w zależności od kontekstu, w którym jest używany. Na przykład srebrna łyżka może być warta mniej, jeśli zostanie umieszczona w otoczeniu, które jest bardziej wartościowe niż sama łyżka, podczas gdy może być warta więcej, jeśli zostanie umieszczona w otoczeniu, które jest mniej wartościowe.
Skąpstwo i kolektywizm
Większość ludzi słyszała pomysł, że coś jest rzadkie i cenne, ale co z czymś, co jest obfite i nie tak cenne? Skąpstwo i kolektywizm to dwa aspekty wartości, które odgrywają dużą rolę w tym, jak postrzegamy przedmioty. Kiedy myślimy o czymś jako o rzadkim i wartościowym, mamy tendencję do postrzegania tego jako rzadkiego. Rzadka książka lub manuskrypt może być niezwykle cenna i dlatego postrzegana jest jako rzadka. Z drugiej strony, coś, co jest postrzegane jako obfite, jest postrzegane jako mniej wartościowe. Obfitość przedmiotów może sprawić, że będziemy je postrzegać jako mniej rzadkie niż przedmioty, które są postrzegane jako rzadkie i wartościowe. Garść starych łyżek może być postrzegana jako mniej wartościowa niż antyczny zestaw łyżek. Ogólnie rzecz biorąc, ważne jest, aby dokładnie przemyśleć, w jaki sposób chcesz reprezentować wartości swojej rodziny w domu, ponieważ chcesz mieć pewność, że wartości te są dokładnie postrzegane.
Zrozumienie pojęcia wartości w kulturze materialnej
Kiedy mówimy o wartości, naturalnie myślimy o dziełach sztuki, antykach i innych drogich przedmiotach. Jednak rzadkość i kolekcjonerstwo odnoszą się również do bardziej pospolitych przedmiotów, takich jak srebrne łyżeczki, porcelana czy książki. Przedmioty te są często zbierane przez rodziny i osoby prywatne, ponieważ mają pewną wartość. Zbieranie tych przedmiotów nie oznacza jednak, że ludzie uważają je za wartościowe. Przedmioty, które mają niewielką wartość, zazwyczaj nie są zbierane ani nie są zbytnio rozważane przez poszczególne osoby. Ludzie w rodzinie mogą zbierać te same przedmioty, takie jak stare łyżki czy porcelana, z wielu różnych powodów. Mogą je zbierać, ponieważ mają wartość sentymentalną lub są wyjątkowe dla rodziny. Innym powodem może być to, że rodzina ceni te przedmioty, ponieważ są one powszechne i łatwo dostępne.
Dlaczego ważne jest dokładne przedstawienie wartości w kulturze materialnej?
Jeśli chcesz podzielić się wartościami swojej rodziny z odwiedzającymi Twój dom, musisz uważać, by właściwie je reprezentować. Jeśli masz przedmioty, które mają niewielką wartość, jak na przykład kilka starych łyżek, mogą one być chętniej eksponowane w domu niż przechowywane w szafie. Jeśli chcesz, aby wartości rodzinne były reprezentowane prawidłowo, musisz mieć wystarczająco dużo tych przedmiotów, aby ludzie mogli doświadczyć tych wartości na własnych warunkach, bez poczucia, że są stłoczeni. Jednym ze sposobów myślenia o tym jest rozważenie różnicy między muzeum a domem. Muzeum ma wysoki poziom kontroli nad tym, czego ludzie tam doświadczają. Odwiedzający są oprowadzani po muzeum przez kustosza i często muszą czekać, aby doświadczyć czegoś z powodu kontroli tłumu. W domu natomiast ludzie mają większą kontrolę. Mogą wybrać kontekst, w którym doświadczają wartości, które zdecydowali się eksponować.